ရွိခိုးတိုင္း သရဏဂံုမျဖစ္
မည္သည့္ပုဂၢိဳလ္ကိုမဆို ရွိခိုးတိုင္း သရဏဂံုမျဖစ္။ ယံုၾကည္ဆည္းကပ္မႈ
မဟုတ္။ သီလ သမာဓိ ပညာ အက်င့္တရားတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံု၍ ျမင့္ျမတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ အျဖစ္အျဖင့္
ရွိခိုးမွသာ သရဏဂံုျဖစ္သည္။ ယံုၾကည္ဆည္းကပ္မႈျဖစ္သည္။
၁။ ေဆြမ်ိဳးျဖစ္၍ ရွိခိုးျခင္း၊
၂။ ေၾကာက္၍ ရွိခိုးျခင္း၊
၃။ ဆရာျဖစ္၍ ရွိခိုးျခင္း၊
ဤ ရွိခိုးျခင္းမ်ားသည္ သရဏဂံု မျဖစ္။ ျမတ္စြာဘုရားကိုပင္
ေဆြမ်ိဳးျဖစ္၍ ရွိခိုးလွ်င္ သရဏဂံု မျဖစ္ေပ။
ရွိခိုးေသာ္လည္း သရဏဂံုမပ်က္
ရတနာသံုးပါးကို ယံုၾကည္ဆည္းကပ္သျဖင့္ သရဏဂံုတည္ေနေသာ ဗုဒၶဘာသာဝင္တေယာက္သည္
တျခားဘာသာမွ ဘုရားဆိုသူမ်ား၊ ဘုန္းႀကီးဆိုသူမ်ားကို ေဆြမ်ိဳးျဖစ္ျခင္း၊ ဆရာျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္
ရွိခိုးေသာ္လည္း တည္ၿပီးသား သရဏဂံု မပ်က္။ ျမင့္ျမတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟု ယူဆ၍ ရွိခိုးမွသာ
သရဏဂံု ပ်က္သည္။
[ခ်မ္းေျမ့ရိပ္သာဆရာေတာ္ - လူငယ္သင္ ခ်မ္းေျမ့ အေျခပ်ိဳး
ဗုဒၶဘာသာ၊ စာအုပ္၊ ၁၉၈၁ ေမလ၊ ပထမအႀကိမ္ မွ….]
0 comments:
Post a Comment